Türkiye’de çiftçilik demek fakirlik demek. Çiftçi kazanmıyor. Gençler fakirlikten kaçıyor, şehre göçüyor. Topraklar işlenmiyor. Desteği yetersiz gören çiftçi her ürünü ekmiyor. Eğer toprak imara açılmışsa satıp yine göç ediyor.
Burada en büyük iş devletin. Çiftçisine sahip çıkıp akıllı politikalar yürüterek ülkesini tarım ülkesi olarak andırabilir. Almanya, İtalya, Hollanda, İngiltere sanayileşme oranı yüksek ülkelerden ve fakat tarım ülkesi olarak da anılmayı başarıyor. Bunun sebebi ise teknolojiyi sadece sanayi için değil tarım içinde kullanması. Çiftçinin maliyetini düşürmek, fikirleri birleştirmek, fikirlere yeni fikirler ekleyerek kendi şartlarına uyumlu hale getirmek yani kendi düzenine entegre etmek elinde. Hele de tarım için ülkemizin şartları bu kadar elverişli iken…
Bereketli toprakları, güneşlenme süresi, zengin akarsu kaynakları, yüksek genç nüfus oranı varken ülkemiz gün geçtikçe tarımdan neden uzaklaşıyor? Verimli topraklarımızda yetişmesi mümkün olan yiyecekleri neden ithal ediyoruz? İthal yiyeceklere harcanan para çiftçiye ve tarıma neden yatırım için kullanılmıyor?
Sorgulamak bir şeyleri değiştirmenin ilk adımı!
