MERHABA DOSTLAR,
Özlüyorum ve hep özledim insanların gerçek dostluğunu.
Dostlukların, ilişkilerin güçlü ve gerçek olduğu bir yerden gelmek ciddi bedeller gerektirmektedir.
Hayal kırıklıkları, ihanetler, şahit olduğumuz yapay dostluklar kalbe yapılan dövmeler gibi dağlar yüreğimizi.
Oysa dostluk sihirli ve güvenli bir bahçedir.Sevgi kendiliğinden akar şartsız, karşılıksız.
Dinlersiniz, anlatırsınız, ortak olursunuz, ortak edersiniz, hüznü sevinci paylaşırsınız.
Bir gün geri dönüp vurmaz sizi paylaşılan sırlar.Kolay sona ermez sevdalar, çabuk vazgeçilmez dostlarda...
Ama kusursuz değil ya, bazen de yanılır insan.Dost bildiği dost çıkmaz.
Onu da olduğu gibi kabul edeyim diyemez.Çünkü dostluk denilen liman dingin, güvenli olmalı, huzur vermelidir.
Huzursuzluk değil.
İşte o zaman yeni bir liman aramak üzere yola çıkmak gereği buruk yüreğimizi kamçılar.Sabırla her seferinde o içten taşan umudu kaybetmemek için direnir, yollara düşersiniz.
Gerçek dostlara kavuşmak dileğiyle....
